Voetproblemen van A tot Z

Wintertenen

Wintertenen ontstaan door een abnormale reactie van de kleine bloedvaten in de huid bij blootstelling aan kou.
De normale reactie bij blootstelling aan een koude omgeving is dat de oppervlakkige kleine vaten minder bloed doorlaten, zodat er minder bloed naar de huid gaat. De kerntemperatuur van het lichaam blijft daardoor op peil, de temperatuur van de huid daalt. Als de huidtemperatuur te laag wordt, treedt een beschermingsmechanisme in werking, de vaatjes worden juist opengezet en de huid warmt snel op, wordt rood en warm, gaat gloeien.

Bij wintertenen reageren de vaatjes anders. In de wat grotere vaten (arteriolen) in de diepere gedeelten van de huid treedt na blootstelling aan kou een langdurige en aanhoudend dichtknijpen van de vaatjes op, die niet automatisch gevolgd wordt door de vaatverwijding. De kleine haarvaten in de oppervlakkige lagen van de huid gaan wel maximaal openstaan, in een poging om de afsluiting in de diepte op te vangen. Het gevolg daarvan is rode, gloeiende, vaak jeukende of branderige plekken op de aan kou blootgestelde plekken, vooral de vingers, handen, tenen, voeten, hielen, en onderbenen. Het kan ook voorkomen aan de dijen, neuspunt, en de oorranden. Een enkele keer kunnen blaren of wonden ontstaan in de aangedane gebieden. Meestal gaan de plekken vanzelf weer over binnen een week, maximaal 3 weken.

De oorzaak van dit abnormale reactiepatroon is niet bekend. Deels speelt een erfelijke aanleg mee, want het komt in families voor.

Behandeling is moeizaam, het beste is om blootstelling aan kou te voorkomen. Draag dikke sokken en warme, ruime, goed isolerende schoenen, handschoenen, en andere beschermende kleding. Zorg dat sokken en schoenen droog blijven. Draag geen te nauwe of knellende schoenen. Zorg ook in huis voor een warme omgeving. Mijd extreme kou, met name temperatuurswisselingen voorkomen.

Wratten

Een wrat is een hard, ruw knobbeltje op de huid, veroorzaakt door besmetting met bepaalde virussen en gemakkelijk wordt overgebracht. Wratten kunnen overal op de huid verschijnen, maar komen het meest voor op de handen en voeten.
Voetwratten zitten meestal op de hiel of de bal van de voet. Ze hebben een wat gespikkeld uiterlijk, zijn huidkleurig of bruin verkleurd en het oppervlak is ruw. Dat heeft te maken met de kleine adertjes of haarvaatjes die de wrat van bloed voorzien. Daarom kan een wrat dan ook bloeden als het oppervlak er af wordt geschaafd of wordt weggesneden.

Wanneer men staat of loopt, wordt er constant druk uitgeoefend op voetwratten, zodat voetwratten doorgaans plat zijn. Dit in tegenstelling tot wratten elders op het lichaam: die zijn meestal grillig (bloemkoolachtig) van vorm en kunnen dikker worden. Een ander kenmerk van voetwratten is dat ze vaak pijn doen. Ook dit is een gevolg van de constante druk tijdens staan en lopen.